Νέα μελέτη εξηγεί πώς δοκιμάζεται η σχέση των συντρόφων μετά τον ερχομό ενός παιδιού και επισημαίνει την ανάγκη υποστήριξης των νέων ζευγαριών που δημιουργούν οικογένεια
Μια μεγάλη διαπολιτισμική μελέτη σε 25 χώρες διαπίστωσε ότι τα ζευγάρια με παιδιά τείνουν να αναφέρουν χαμηλότερα επίπεδα ρομαντισμού, οικειότητας και πάθους σε σύγκριση με τα ζευγάρια χωρίς παιδιά. Είναι ενδιαφέρον ότι η μείωση αυτή φαίνεται να σχετίζεται με το γεγονός της γονεϊκότητας καθαυτό και όχι με τον αριθμό των παιδιών που έχει ένα ζευγάρι. Τα σχετικά συμπεράσματα δημοσιεύθηκαν στο Human Nature.
Όπως περιγράφεται από τους ειδικούς, ο ρομαντικός έρωτας είναι μια ισχυρή συναισθηματική και κινητήρια κατάσταση, που συνδέει τους συντρόφους μέσω της αγάπης, της λαχτάρας και του συναισθηματικού δεσμού. Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι αυτή η εμπειρία διαμορφώνεται από ένα μείγμα βιολογικών ενστίκτων, ψυχολογικών αναγκών και πολιτισμικών παραδόσεων. Από εξελικτική άποψη, πιστεύεται ότι ο ρομαντικός έρωτας προάγει τη μακροχρόνια σύνδεση του ζευγαριού, αυξάνοντας τις πιθανότητες επιβίωσης των απογόνων. Από ψυχολογική άποψη, ικανοποιεί τις θεμελιώδεις ανθρώπινες ανάγκες για εγγύτητα, ασφάλεια και αίσθηση του ανήκειν, ενώ οι πολιτισμικές νόρμες διαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται και εκτιμάται ο έρωτας.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δώσει ανάμεικτα αποτελέσματα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η γονεϊκότητα επηρεάζει τις ρομαντικές σχέσεις. Ορισμένες μελέτες υποδηλώνουν ότι ορισμένες πτυχές του έρωτα αλλάζουν ανάλογα με το μέγεθος της οικογένειας. Για παράδειγμα, έρευνα που διεξήχθη σε κοινότητες κυνηγών – τροφοσυλλεκτών διαπίστωσε ότι το να έχει κανείς περισσότερα παιδιά συσχετίζεται με αυξημένο πάθος στις γυναίκες, ενώ η δέσμευση αυξάνεται τόσο για τους άνδρες, όσο και για τις γυναίκες. Ωστόσο, παρατηρήθηκε μείωση της οικειότητας στις μεγαλύτερες οικογένειες.
Η κύρια συγγραφέας Agnieszka Żelaźniewicz και οι συνεργάτες της προσπάθησαν να προσδιορίσουν εάν υπάρχουν παρόμοια μοτίβα στις σύγχρονες κοινωνίες, όπου οι αποφάσεις σχετικά με την αναπαραγωγή επηρεάζονται περισσότερο από την προσωπική επιλογή και την πρόσβαση σε μέσα αντισύλληψης. Στόχος τους ήταν να εξετάσουν πώς η απόκτηση παιδιού επηρεάζει τον ρομαντικό έρωτα σε διαφορετικές κουλτούρες στους σύγχρονους πληθυσμούς.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Τα δεδομένα προήλθαν από ένα μεγάλο διεθνές πρόγραμμα, στο οποίο συμμετείχαν περισσότεροι από 10.000 συμμετέχοντες από 45 χώρες. Οι ερευνητές ανέλυσαν τις απαντήσεις 3.187 ανθρώπων που βρισκόταν σε σταθερές σχέσεις σε 25 χώρες. Ο μέσος όρος ηλικίας των συμμετεχόντων ήταν 39 έτη, ενώ οι γυναίκες αποτελούσαν λίγο περισσότερο από το ήμισυ του δείγματος.
Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν την Κλίμακα Τριγωνικής Αγάπης του Sternberg, ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο μέτρο ρομαντικών σχέσεων που εξετάζει 3 συνιστώσες της αγάπης:
- την οικειότητα,
- το πάθος και
- τη δέσμευση.
Ανέφεραν, επίσης, τον αριθμό των παιδιών που είχαν, με τον μέσο όρο να είναι λίγο πάνω από 1 παιδί ανά συμμετέχοντα.
Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ένα σταθερό μοτίβο: Οι συμμετέχοντες που είχαν παιδιά ανέφεραν χαμηλότερο συνολικό ρομαντικό έρωτα, μειωμένη οικειότητα και πάθος σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες χωρίς παιδιά. Ωστόσο, ο αριθμός των παιδιών δεν φάνηκε να έχει σημασία. Αξίζει να σημειωθεί ότι η δέσμευση στη σχέση δε μειώθηκε με τη γονεϊκότητα, υποδηλώνοντας ότι ενώ η συναισθηματική εγγύτητα και η επιθυμία μπορεί να επηρεαστούν, η πρόθεση να μείνουν μαζί παραμένει σε μεγάλο βαθμό σταθερή.
Οι συγγραφείς υποδηλώνουν ότι οι απαιτήσεις της γονεϊκότητας -αυξημένο άγχος, κόπωση, οικονομική πίεση, προκλήσεις της εξισορρόπησης μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής- συμβάλλουν σε αυτές τις αλλαγές. «Αυτό το μοτίβο αντικατοπτρίζει τις προκλήσεις που συνήθως συνδέονται με τη μετάβαση στη γονεϊκότητα», έγραψαν, τονίζοντας τη σημασία της υποστήριξης των ζευγαριών κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, προκειμένου να διατηρηθεί η συναισθηματική και σωματική σύνδεση.
Αν και τα ευρήματα παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται οι ρομαντικές σχέσεις μετά την απόκτηση παιδιών, οι ερευνητές αναγνωρίζουν σημαντικούς περιορισμούς: Η μελέτη δεν έλαβε υπόψη το επιθυμητό μέγεθος της οικογένειας ή την ικανοποίηση των συμμετεχόντων από τον αριθμό των παιδιών τους, δύο παράγοντες που μπορεί να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ποιότητα της σχέσης.
Παρ’ όλα αυτά, τα ευρήματα «φωτίζουν» τον τρόπο με τον οποίο η γονεϊκότητα αναδιαμορφώνει τις ρομαντικές σχέσεις σε όλο τον κόσμο, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και υποστήριξη των ζευγαριών που έρχονται αντιμέτωπα με τις προκλήσεις της οικογενειακής ζωής.
Διαβάστε επίσης
