Η σαγιονάρα επιτρέπεται εκτός παραλίας;

Δεν ήμουν ποτέ άνθρωπος των τύπων, σε βαθμό να εμμένω, να πεισμώνω και να θέλω όλα να είναι στη λογική του καθωσπρεπισμού. Ούτε όμως μπορώ και το «χυμαδιό». Το καλοκαίρι, δη στην Ελλάδα, είναι μια ιδιαίτερη εποχή, διότι μοιάζει σα να καταργούνται οι κανόνες. Επειδή έχει ζέστη, δε θα φορέσει κοστούμι, δε θα βάλω σακάκι. Επειδή έχει ζέστη, δε θα βάλω κλειστό παπούτσι, θα βάλω ανοιχτό. Λογικό. Υπάρχουν όμως κάποιοι κανόνες που δεν τους αλλάζει ούτε η απελευθέρωση του καλοκαιριού. Κι η σαγιονάρα είναι μια καταπάτηση των κανόνων.

Το παρατήρησα έντονα το φετινό καλοκαίρι. Ίσως γιατί φέτος του έδωσα περισσότερη σημασία, παρά ήταν πιο έντονο φαινόμενο. Άντρες και γυναίκες να φορούν σαγιονάρες χωρίς να είναι στην παραλία ή σε κάποιο μπιτσόμπαρο στο νησί. Εδώ, στην Αθήνα, για βραδινό ποτό, για φαγητό, να φοράνε πουκάμισα και βερμούδες ή λευκά τζιν οι μεν, φορέματα οι δε, και ενώ ξεκινάς από τον λαιμό και κοιτάς προς τα κάτω και βλέπεις κάτι ωραίο, φτάνεις στα πόδια και βλέπεις αυτό το αντιαισθητικό υπόδημα.

Η σαγιονάρα, αν δεν είσαι Ιάπωνας, είναι για την παραλία, άντε να τη φορέσεις και το πρωί σε κάποιο νησί που πας να πάρει τυρόπιτα από τον φούρνο. Δεν είναι για να τη φοράς έξω το βράδυ. Δεν υπάρχει καμία τέτοια κοινωνική περίσταση στην οποία η σαγιονάρα να είναι αποδεκτή.

Πέραν της προσωπικής αισθητικής του καθενός, είναι ένδειξη ασέβειας, είναι αγένεια. Όχι μόνο γιατί ως υπόδημα συνδέεται με το «χύμα στο κύμα», αλλά και γιατί κάνει έναν θόρυβο σε κάθε βήμα. Το να επιλέξεις σαγιονάρες, δηλώνει ότι δε σε ένοιαξε καθόλου τι θα βάλεις για να βγεις με άλλους ανθρώπους. Απλά στάθηκες στην πόρτα, έσπρωξες τα πόδια σου σε αυτές και βγήκες.

Ο Γουόλτον Γκόγκινς και ο Κόλιν Φάρελ είναι σταρ, αλλά ούτε και σε αυτούς δε συγχωρούμε τέτοιες εμφανίσεις με σαγιονάρα.

Είτε γυναίκες είτε άντρες, η σαγιονάρα χαλάει όλο το στυλ

Δεύτερο και κυριότερο, χαλάει όλο το στυλ. Αν φοράς σαγιονάρα, ό,τι καλό έχεις κάνει από τον αστράγαλο και πάνω, πάει στράφι. Ως προς τους άντρες, δεν είσαι ο Γουόλτον Γκόγκινς, δεν παίζεις στο White Lotus, είσαι ο Θανάσης από το Κουκάκι. Και Γκόγκινς να σε έλεγαν δηλαδή, πάλι θα δε θα στο “συγχωρούσαμε”.

Όταν πηγαίνεις έξω για ποτό, είτε σε χαλαρό μπαρ είτε σε πιο upscale, δεν υπάρχει σαγιονάρα. Υπάρχει ένα ωραίο και καλαίσθητο σανδάλι, κάποιο πέδιλο, αν θες το πέλμα σου ελεύθερο. Κι εκεί, βέβαια, θα πρέπει να έχεις φροντίσει να έχεις περιποιηθεί τα νύχια σου, μη βγει ο γυπαετός έξω. Αλλά σαγιονάρα επ’ ουδενί. Είναι και μειωτική ως προς την εμφάνιση, αλλά και ως προς το vibe που θες να βγάλεις στο γυναικείο φύλο. Ο Μπραντ Πιτ ο ίδιος να είσαι, με σαγιονάρες δεν πρόκειται να πάει καλά το φλερτ.

Στις γυναίκες, παρά το ότι έχουν συνήθως πιο περιποιημένα και πιο όμορφα πέλματα, που κάθε άντρας χαίρεται να τα βλέπει, οι σαγιονάρες χαλάνε την εικόνα του ποδιού. Έχετε εσείς οι γυναίκες το πλεονέκτημα ότι μπορείτε να φορέσετε τόσων ειδών πέδιλα, ψηλά, χαμηλά, ακόμα και ξυπόλυτες, καλύτερα θα είναι από το να βάλετε σαγιονάρα.

Θέλετε δεξίωση; Θέλετε casual drinks με την παρέα; Θέλετε ένα μεζεδοπωλείο; Ό,τι και να μου πείτε, η σαγιονάρα δεν έχει θέση. Θυμάμαι ακόμα πριν 4 χρόνια που είχε γίνει ντόρος για μουσικό της ΕΡΤ που είχε πάει με σαγιονάρες στο προεδρικό μέγαρο για εκδήλωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και είχε αλλάξει στη συνέχεια σε επίσημο ένδυμα. Δεν ήταν δικαιολογία για εμένα. Οι σαγιονάρες, άπαξ και βγούμε από το σπίτι στην πόλη, ή από το αμάξι, μένουν μέσα και παίρνουν σειρά τα παπούτσια ή τα σανδάλια/πέδιλα. Ακόμα και σε σπίτι καλεσμένος/η να πας, ούτε κι εκεί έχει θέση η σαγιονάρα. Αν θες και θέλουν και οι οικοδεσπότες, βγάζεις τα παπούτσια σου.

Ξέρω, το καλοκαίρι τελειώνει, αλλά ακόμα σας βλέπω μερικούς με σαγιονάρες έξω. Δεν πειράζει. Κρατήστε το ως υπενθύμιση για του χρόνου αν θέλετε.

Διαβάστε ακόμη: Μήπως έχει επιστρέψει για τα καλά το μουστάκι;

TAGS :

άντρας σαγιονάρα

x

Ακολουθήστε το Andro στο Facebook