
Δεν ήταν ποτέ του υπερβολικού ο Αρμάνι. Πάντα επέλεγε ρούχα απλά και εστίαζε στο σχέδιό τους και στα χρώματα. Σχεδίαζε για τους ανθρώπους έξω από τις πασαρέλες, γιατί αυτό ήταν κι ο ίδιος.
Ο Τζιόρτζιο Αρμάνι ήταν ο βασιλιάς του κουλ επίσημου ντυσίματος. Με το σακάκι που έγινε το σήμα κατατεθέν του, έδειξε πως μπορεί το πολύ απλό, να είναι σικ και στυλάτο. Μέσα στη θλίψη που φέρνει ο θάνατος στους οικείους των νεκρών, υπάρχει πάντα κι αυτό που μένει μετά το κλάμα και τις οιμωγές. Κι αυτό είναι το πνεύμα του νεκρού. Όχι, δεν εννοούμε ότι η ψυχή μένει και τριγυρίζει εδώ, ούτε αποκαλύπτουμε την αλήθεια για τη μετά θάνατον κατάσταση. Εννοούμε πως η θύμιση του νεκρού από τους ζώντες και η εφαρμογή των συμβουλών του, της κοσμοθεωρίας του, στις ζωές των μεταγενέστερων και όσων επηρέασε, συντηρούν το πνεύμα του σαν φάρος που οδηγεί στην ασφάλεια.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν πράγματα που να μπορεί να πει ένας και να εφαρμόζουν στη ζωή κάποιου άλλου. Ο καθένας μας ζει μοναδική ζωή και, όσο κι αν φαίνεται πως μοιάζει στις επιλογές του, εν τέλει ακολουθεί ένα μοναδικό μονοπάτι. Ο Αρμάνι δε θα μπορούσε ποτέ να πει σε κάποιον πώς να φοράσει ένα ρούχο. Θα μπορούσε όμως να του πει ποια ρούχα ταιριάζουν και τι υποδηλώνουν, τι φιλοσοφία κουβαλάνε. Και μετά, ο αποδέκτης θα έκανε τις επιλογές του.
Γι’ αυτό και δεν είναι μαθήματα στυλ μόνο. Είναι η αποτύπωση μιας κοσμοθεωρίας, όχι μόνο για το στυλ αλλά και για τη ζωή. Κι ο Αρμάνι αυτό έκανε πάντα: έβαζε τον εαυτό του στα ρούχα του, στα αρώματα, σε οτιδήποτε παρήγαγε ο Οίκος του.
Τα μαθήματα στυλ ή/και ζωής του Αρμάνι
Το πιο «εύκολο» χρώμα για να τα συνδυάσεις όλα: «Το navy blue είναι ένα αυστηρό, μα ευγενές χρώμα. Δεν είναι τόσο μοναστικό και σοβαρό όσο το μαύρο, αλλά είναι εξίσου ενδεικτικό του πώς αντιμετωπίζεις μια συνθήκη. Έχει και την αίσθηση του ναυτικού, που είναι έξτρα προτέρημα, μιας και αγαπώ την ανοιχτή θάλασσα. Το χρώμα αυτό αντανακλά μια εικόνα ηρεμίας και με ηρεμεί. Το total navy ντύσιμό μου, είναι ο τρόπος μου να πω ότι “δημιουργώ ρούχα και εκατομμύρια άλλα πράγματα, επομένως δεν έχω τόσο πολύ χρόνο για να σκεφτώ πώς θα ντυθώ. Αλλά, παρ’ όλα αυτά, δίνω προσοχή σε αυτό, γιατί είμαι ακόμα ένας σχεδιαστής μόαδας κι ένας άντρας με ακριβέστατη αισθητική”».
Το αγαπημένο του παπούτσι: «Καθαρά, λευκά sneakers, όπως αυτά που φοράω όλη μου τη ζωή».
Το ρούχο που δεν αποχωρίζεται: «Δεν αποχωρίζομαι ποτέ το κασμιρένιο πουλόβερ μου, χρώματος navy blue. Αλλά θεωρώ ότι το τζάκετ είναι ένα ρούχο με μεγάλο εύρος, χρήσιμο, πολύπλευρο, μια παιδική χαρά για μια πραγματιστική εφεύρεση».
Το ρούχο fundamental: «Πιστεύω ότι το t-shirt, ειδικά το λευκό, είναι το Άλφα και το Ωμέγα της ανδρικής ένδυσης».
Το χειρότερο κομμάτι ντυσίματος: «Τα sneakers με τακούνι. Είναι μια πολύ, πολύ κακή ιδέα».
Προσοχή στο ρολόι: «Το ρολόι είναι ένα από τα ελάχιστα αξεσουάρ που αφορούν στους άντρες και είναι σημαντικό να επιλέξεις το σωστό. Έχω πολλά αγαπημένα ρολόγια, αλλά προτιμώ ένα μικρό, vintage Patek Philippe».
Τι να μη φορά ένας άντρας: «Ένας άντρας δεν πρέπει να φορά ποτέ σορτς στη δουλειά ή στην πόλη. Μόνο σε διακοπές. Μπορείς να φορέσεις τζιν στη δουλειά, αλλά μόνο αν είναι απόλυτα καθαρά και σχετικά “έξυπνα”. Το denim έχει χάσει την αρχική επαναστατική του ουσία εντελώς. Και φοβάμαι ότι θα έρθει μια εποχή που οι άντρες θα σταματήσουν να φοράνε τζιν».
Το λινό «κοροϊδεύει»: «Δε μου αρέσει το λινό το καλοκαίρι. Δε σε κρατάει δροσερό, αντιθέτως σε ζεσταίνει περισσότερο».
Για τους άντρες που αρνούνται να γεράσουν: «Δεν πιστεύω ότι ένας άντρας πρέπει να βάψει τα μαλλιά του. Αντίθετα, πρέπει να επιτρέψει το φυσικό γκριζάρισμα. Το γκρίζο μαλλί μιλά για το ταξίδι του και, σε κάθε περίπτωση, αποπνέει μια γοητεία και σε κάνει διακριτό. Όσο για τα εμφυτεύματα μαλλιού, κατανοώ το κίνητρο να το εξερευνήσει κανείς, αλλά δεν είχα ποτέ τέτοια επιθυμία».
Αφεθείτε στο παρελθόν, στο κλασικό: «Ο Λουκίνο Βισκόντι, όταν ήταν νέος, είχε κάποια πανέμορφα καφέ κοστούμια. Πάντοτε έβρισκα τη φόρμα τους πολύ elegant, όλο τον τρόπο που οι άντρες ντύνονταν στο παρελθόν».
Για τη σωματική του ευεξία: «Όλα εδράζονται πολύ παλιά, σε ένα αρχαίο ελληνικό μόττο: νους υιγής εν σώματι υγιεί. Το να φροντίζεις το σώμα σου, απαιτεί το πολύ 30 λεπτά άσκησης τη μέρα. Και μια ισορροπημένη διατροφή. Έχει τεράστια επίδραση στον τρόπο που σκέφτομαι και δουλεύω, γι’ αυτό και δε λείπει από τη ζωή μου».





