
Ο Πιρς Τέιλορ έφτιαξε ένα σπίτι στην Κέρκυρα σε έναν λόφο, απομονωμένο και γι’ αυτό δε βρήκε λόγο να βάλει «προστασία».
Σπίτι χωρίς πόρτες και παράθυρα; Αν το βλέπαμε αυτό σε κάποια αγγελία αναζήτησης σπιτιού, θα το απορρίπταμε. Ή, αν ήμασταν απελπισμένοι, θα το αγοράζαμε με ελάχιστα χρήματα για να βάλουμε πόρτες και παράθυρα. Υπάρχει όμως ένα ρεύμα στην αρχιτεκτονική, μια τάση με δυναμική που έχει τις ρίζες της σε κτήρια άλλου τύπου (θησαυροφυλάκια, υπόγεια σπίτια, μινιμαλιστικά κτήρια συνήθως μνημεία ή μουσεία, σπίτια τύπου Pueblo που συναντώνται στις νοτιοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ) που καταργεί τα συνηθισμένα.
Ο Πιρς Τέιλορ, Βρετανός αρχιτέκτονας με έδρα το Μπαθ στην Αγγλία, πέρασε κάποια καλοκαίρια της παιδικής ηλικίας του στην Κέρκυρα και αποφάσισε ότι θέλει να φτιάξει ένα σπίτι εκεί για την οικογένειά του, για να πηγαίνουν τα καλοκαίρια και – γιατί όχι; – να περάσει τα συντάξιμα χρόνια του εκεί.
«Όταν ήμασταν διακοπές εκεί, αποφάσισα ότι θέλω να φτιάξω ένα σπίτι που να μην είναι σαν σπίτι. Ήθελα να δίνει τελείως διαφορετική αίσθηση», αναφέρει στους New York Times, όπου έφτασε η χάρη του σπιτιού και της Κέρκυρας, ο 57χρονος Τέιλορ που έχει το δικό του γραφείο, το Invisible Studio, και εφαρμόζει συχνά την τεχνική της απελευθέρωσης από τα υλικά. «Ήθελα, πάνω απ’ όλα, το σπίτι να μοιάζει “ωμό», να είναι συνδεδεμένο με το άγριο τοπίο, χωρίς να διαχωρίζεται από αυτό».
Το κτήριο είναι πρωτόγονο. Έχει μια ανοιχτή κουζίνα και μια βεράντα, μια μεταλλική οροφή, έχει δύο ορόφους με δωμάτια με μπάνια, ενώ υπάρχουν και δύο επίπεδα χωμένα στη γη, στον λόφο όπου βρίσκεται το οίκημα. Τα παραθυρόφυλλα, οι τζαμαρίες και οι πόρτες απουσιάζουν. Όλος ο χώρος είναι εκτεθειμένος στο φυσικό περιβάλλον. Γύρω του δεν υπάρχει τίποτα παρά λόφοι και δέντρα.
Το 2014, ο Τέιορ βρήκε μια έκταση 4.000 τετραγωνικών σε έναν ελαιώνα, την αγόρασε για 50.000 ευρώ και έκανε το μη διακρινόμενο ως τότε: είδε το όραμα, έχτισε ένα οίκημα σε ένα έδαφος που δεν είχε αυτές τις προδιαγραφές.
Χρειάστηκε 2.5 χρόνια για να χτίσει το σπίτι
Ο Τέιλορ δεν γέννησε αυτό το κόνσεπτ από το μυαλό του. Ερεύνησε για την Κέρκυρα, για το περιβάλλον της και τον παραδοσιακό τρόπο ανέγερσης σπιτιών, ρώτησε πράγματα και έμαθε όσο ζούσε εκεί τα παιδικά του καλοκαίρια, σε ένα μέρος δίπλα σε μια ταβέρνα στην παραλία, όπου δεν υπήρχε ρεύμα και όπου έτρωγαν μόνο ό,τι περιελάμβανε η ψαριά της κάθε μέρας ή οι καρποί της γης.
«Πηγαίναμε κάθε καλοκαίρι στο ίδιο σημείο. Είναι ένα μέρος με το οποίο αισθάνομαι τρομερή σύνδεση», θα υποστηρίξει ο Τέιλορ, που ενέπνευση τη γυναίκα του και τα 4 παιδιά τους, 14 ως 34 ετών, να ερωτευτούν την Κέρκυρα. Ένα όνειρο δεκαετιών να αποκτήσει σπίτι σε νησί, είχε γίνει πραγματικότητα. Όμως, το κόστος αγοράς γης ήταν τεράστιο στην πεδιάδα. Αντιθέτως, κοντά σε λόφο ήταν 5 φορές κάτω.
Έτσι, το 2014 βρήκε μια έκταση 4.000 τετραγωνικών σε έναν ελαιώνα, την αγόρασε για 50.000 ευρώ και έκανε το μη διακρινόμενο ως τότε. Η γη ήταν άγονη, πολύ βραχώδης, δεν είχε, φαινομενικά, καμία προοπτική, γι’ αυτό και οι ιδιοκτήτες έδωσαν τόσο μεγάλη έκταση για αυτή την τιμή.
Το 2016 η έκταση έγινε δική τους, ο Τέιλορ άρχισε να σχεδιάζει το σπίτι και, εφαρμόζοντας ιδέες που είχε μάθει στην Αυστραλία στα 30 του, από δύο Αυστραλούς αρχιτέκτονες (Γκλεν Μάρκατ και Ρίτσαρντ Λεπλαστριέ), έχτισε ένα οίκημα ανοιχτό προς τα φυτά, το φως του ήλιου, τον αέρα. Πουθενά τζαμαρίες, πουθενά κλειστοί χώροι. Με υλικά και μεθόδους που άντλησε από το αρχιτεκτονικό φάσμα της Κέρκυρας, έφτιαξε ένα σπίτι 250 τετραγωνικών από τσιμέντο · πουθενά ξύλο, πουθενά χαλιά, πουθενά διάδρομοι ή σκάλες, επίσης, στον εσωτερικό χώρο. Οι όροφοι ενώνονται με εξωτερικές σκάλες και οι βεράντες. Το σπίτι διαθέτει 3 υπνοδωμάτια, δύο μπάνια, ένα σαλόνι και μια κουζίνα.

Κράτησε το κόστος στο ελάχιστο δυνατό
Ο Τέιλορ δεν είχε πολλά να ξοδέψει για να φτιάξει το σπίτι. Ήταν αναγκασμένος να κάνει στην άκρη τα ακριβά υλικά και τα διακοσμητικά στοιχεία, όπως οι πόρτες και οι τζαμαρίες, αλλά και κάθε αντικείμενο εσωτερικής διακόσμησης που ανήκει στα μη απαραίτητα. Συνολικά, ξόδεψε περίπου 150.000 δολάρια για να ολοκληρώσει την κατασκευή σε 2.5 χρόνια και μετά χρειάστηκε 5 χρόνια για να βάλει τα έπιπλα και τις συσκευές. Με την οικογένειά του, πέρασαν το πρώτο τους καλοκαίρι πέρσι, το 2024. Ότι ο αέρας έμπαινε στους χώρους, έκανε μη απαραίτητα και τα κλιματιστικά. Δεν ξοδεύεται ηλεκτρισμός για τον εξαερισμό και τη δροσιά. «Τα παιδιά το αγαπούν, οι φίλοι μας το αγαπούν».
Και τι γίνεται με τα έντομα ή τις ημέρες βροχής; Τα ανοιχτά ταβάνια έχουν σήτες, ενώ όταν λείπουν, βάζουν γαλβανιζέ μεταλικά πάνελ. Το σπίτι έχει φτιαχτεί για να αντέξει την βροχή και να τη βοηθήσει να συνεχίσει την πορεία της προς τη θάλασσα. «Είναι μια καθαρτική εμπειρία, μια μορφή εξαγνισμού να είμαστε εκεί, να έχουμε κατσίκες να μπαίνουν στην κουζίνα, την ένταση του φωτός, τη μυρωδιά των φυτών, τον ήχο των τζιτζικιών…Είναι σαν όλα να έχουν πάει σε ένταση στο 11», λέει ο Τέιλορ.
* Πηγή: New York Times
** Φωτογραφίες: Jim Stephenson/Instagram
Διαβάστε ακόμη: Διαχρονική ομορφιά: η ανακαίνιση του πέτρινου σπιτιού του καπετάν Ηλία στην Ύδρα





