Το ελληνικό οξύμωρο και ο εθνικός μας μικρομεγαλισμός

Ώδινεν όρος και έτεκεν 62 μέλη Υπουργικού Συμβουλίου. «Θαύμα», ανέκραξε η κυβερνητική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος. Σε σύνολο 156 βουλευτών, οι 62 κυβερνούν και οι υπόλοιποι ονειρεύονται να κυβερνήσουν.
Η Ελλάδα είναι μία χώρα μικρομέγαλων προφανώς. Αλλιώς δεν εξηγείται. Η ισχυρότερη χώρα του Πλανήτη, με την ισχυρότερη οικονομία του Κόσμου, διοικείται από 23 + 1 μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Ο 24ος είναι ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΗΕ ο οποίος παρακάθεται δικαιωματικά στις συσκέψεις.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Το Υπουργικό Συμβούλιου του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας αριθμεί 34 μέλη. Περίπου τα μισά, συγκριτικά με την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οποία ντροπή για την παράδοση των «Sans Culottes». Ούτε μία πολυάριθμη κυβέρνηση στη βάση του ελληνικού προτύπου δεν είναι σε θέση να συγκροτήσουν.
Συμπεραίνουμε λοιπόν πώς ο κ. Μητσοτάκης και το κυβερνών κόμμα αλλά και το πολιτικό σύστημα γενικά, πιστεύουν πώς η Ελλαδίτσα έχει τριπλές υποχρεώσεις από εκείνες των Ηνωμένων Πολιτειών και τουλάχιστον διπλές από εκείνες της Γαλλίας. Τα πράγματα είναι ασφαλώς ακόμη πιο δυσερμήνευτα, αν σκεφτούμε πως η κυβέρνηση Σόλτς στη Γερμανία, αριθμούσε μόλις 17 Υπουργούς. Κουτόφραγκοι θα μου πείτε. Τι ξέρουν αυτοί από σωστή διακυβέρνηση άλλωστε.
Μερικά εικοσιτετράωρα πριν τον τελευταίο ανασχηματισμό, κυκλοφόρησε μία φήμη πως κάποιοι κυβερνητικοί σύμβουλοι εισηγήθηκαν στον κ. Μητσοτάκη πως θα έπρεπε πραγματικά να αιφνιδιάσει εκπλήττοντας τους ψηφοφόρους. Του ζήτησαν να σχηματίσει κυβέρνηση περιορισμένου αριθμού μελών. Ο πρωθυπουργός απέρριψε χωρίς δεύτερη συζήτηση την εισήγηση. Στο μυαλό του ο σχηματισμός μία κυβέρνησης οφείλει να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του κυβερνώντος κόμματος. Τι ιδανικό θα ήταν να υπήρχε η δυνατότητα σχηματισμού ενός κυβερνητικού σχήματος, όπου θα χωρούσε ολόκληρη η κοινοβουλευτική ομάδα. Άλλωστε οι φορολογούμενοι καταβάλλουν τα κυβερνητικά τέλη. Δεν είναι ούτε ο πρωθυπουργός ούτε και οι βουλευτές του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Οι Πατέρες του Έθνους στις ΗΠΑ, οι συντάκτες του Συντάγματος της Γαλλίας μετά την Επανάσταση, οι σοφοί που συνέταξαν τον Habeas Corpus, δεν θα μπορούσαν να διανοηθούν πως κάποτε στα Βαλκάνια, σε μία μικρή χώρα η οποία υπήρξε η μήτρα της δημοκρατικής σκέψης, κάποιοι θα ηγούνταν χωρίς αιδώ, τύψεις ή ενοχές κυβερνήσεων, όπου τα μέλη τους θα ήταν περίπου τα μισά από τις κοινοβουλευτικές τους ομάδες. Βλέπετε είναι ζήτημα αυτοσεβασμού.
Υποθέτω πως κάθε κοινωνία κυβερνάται από κυβερνήτες και διοικούντες που της αξίζουν. Πρόκειται για μια αρχή που έχουν διατυπώσει εδώ και αιώνες οι σοφοί της ανθρωπότητας. Προφανώς και αυτοί υπέπεσαν στο ίδιο σφάλμα. Δεν μέτρησαν σωστά τα περιθώρια ανοχής και αντοχής των κοινωνιών αυτών. Της δικής μας δε, ιδιαιτέρως.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ