Πώς η λήξη του πολέμου στην Ουκρανία επηρεάζει την κερδοφορία των ελληνικών επενδύσεων στην αποθήκευση ενέργειας
Το ΥΠΕΝ έχει καταστήσει σαφές ότι δεν θα προσφέρει επιδότηση στο εξής σε καμία ενεργειακή τεχνολογία πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Αυτό σημαίνει ότι το μεγάλο κύμα των 4.7 GW αυτόνομων μονάδων για αποθήκευση ενέργειας που προβλέπει η νέα υπουργική απόφαση (δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα), θα υλοποιηθεί με τα έργα να συμμετέχουν στην αγορά με αμιγώς εμπορικούς όρους.
Έτσι, οι συγκεκριμένες επενδύσεις θα βασιστούν στις διαφορές των τιμών ηλεκτρισμού μέσα στην κάθε ημέρα προκειμένου να αποσβέσουν το κόστος επένδυσης και να αποκομίσουν κέρδη μακροπρόθεσμα. Εν ολίγοις, οι μονάδες αυτές θα αποθηκεύουν το φθηνό παραπανίσιο ρεύμα των φωτοβολταϊκών τα μεσημέρια και θα το πωλούν το βράδυ, όταν η τιμή είναι πολύ υψηλότερη.
Εντούτοις, ο κλάδος εκτιμά ότι το σχετικό “arbitrage” πρέπει να βρίσκεται τουλάχιστον στα επίπεδα των 100 ευρώ/MWh ώστε να μπορεί μια μονάδα να κάνει απόσβεση μέσα σε 10 χρόνια λειτουργίας. Αυτό τόνισε πρόσφατα σε συνέδριο ο πρόεδρος του Συνδέσμου Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ), Στέλιος Λουμάκης.
Τα τελευταία χρόνια η ενεργειακή κρίση και τα όσα προκάλεσε ο πόλεμος στην Ουκρανία, οδήγησαν πράγματι τις διαφορές των τιμών ενδοημερήσια στα παραπάνω επίπεδα. Τώρα, όμως, που ο πόλεμος δείχνει να βαίνει προς το τέλος του, η κατάσταση στην αγορά ηλεκτρισμού θα τείνει να εξομαλύνεται μαζί με τις τιμές της χονδρικής.
Όπως είναι φυσικό, το arbitrage στο οποίο βασίζονται οι μπαταρίες θα φθίνει όσο περνάει ο χρόνος. Ενδεικτικό είναι ότι αν υποχωρήσει στα επίπεδα των 30 ευρώ/MWh που είχαμε στην εγχώρια αγορά πριν από την κρίση, τότε ο χρόνος αποπληρωμής για τις μονάδες αυτές θα ξεπεράσει τη διάρκεια ζωής τους, άρα θα γίνουν ασύμφορες.
Αυτό ισχύει σε ένα θεωρητικό σενάριο που θα εγκατασταθούν όντως και τα 4,7 GW της υπουργικής συν τα υπόλοιπα έργα αποθήκευσης που προγραμματίζονται και οδηγούν σε ένα σύνολο άνω των 6 GW.
Στην πράξη, τα παραπάνω σημαίνουν ότι όσο θα προστίθενται ολοένα και περισσότερες μπαταρίες και το arbitrage θα μειώνεται, το επενδυτικό κίνητρο θα γίνεται όλο και χαμηλότερο. Πρόκειται για το διαβόητο “κανιβαλισμό” που φοβούνται οι επιχειρήσεις του κλάδου.
Αντίδοτο είναι η προσθήκη περισσότερων έργων ΑΠΕ στο σύστημα με ένα ρυθμό που να συμβαδίζει με την αποθήκευση. Πρόκειται για ένα δύσκολο γρίφο για τον εξής λόγο: Αν έχουμε υπερβολικά πολλές ΑΠΕ σε σχέση με τη ζήτηση για ηλεκτρισμό, τότε θα πληγεί η δική τους κερδοφορία μέσω των υψηλών αναγκαστικών περικοπών παραγωγής.
Τις απαντήσεις καλείται να δώσει η νέα ηγεσία του ΥΠΕΝ, η οποία αναλαμβάνει να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά ώστε να πετύχει η χώρα μας τους στόχους που έχει θέσει για το 2030 και ακόμα παραπέρα.
