
Το μαύρο, δερμάτινο, δετό παπούτσι και αντίστοιχα το καφέ, είναι προορισμένα για συγκεκριμένες χρήσεις, ώρες της ημέρας και περιστάσεις.
Σας γράφαμε προχθές εδώ για το ένα και μόνο κοστούμι που αρκεί να έχετε στη γκαρνταρόμπα σας για να καλύψετε όλες σχεδόν τις περιστάσεις. Σας λέγαμε εκεί ότι μπορείτε να συνδυάσετε το κοστούμι με ένα παπούτσι τύπου loafer για τις εκδηλώσεις και τα επίσημα events και ίσως ένα sneaker για τη δουλειά. Αμελήσαμε όμως να διευκρινίσουμε τον «απαράβατο κανόνα» που αφορά τα παπούτσια που φοράμε, όχι μόνο με το μπλε κοστούμι, αλλά γενικά με ένα chic ένδυμα, είτε πρόκειται για πρωί είτε για βράδυ.
Το μαύρο, δερμάτινο, δετό παπούτσι και αντίστοιχα το καφέ, είναι προορισμένα για συγκεκριμένες χρήσεις, ώρες της ημέρας και περιστάσεις. Φέρουν ως χρώματα έναν συμβολισμό και ανήκουν στον κύριο πυρήνα χρωμάτων που φοράει ένας άντρας.
Το μαύρο είναι από «γεννησιμιού» του συνδεδεμένο με την επισημότητα, τη βαρύνουσα σημασία μιας περίστασης, με το βραδινό σοφιστικέ. Είναι ένα «βαρύ» χρώμα για να το επιλέξεις για πρωινή περίσταση. Το φως της ημέρας και τα χρώματα που διαμορφώνονται από τον ήλιο, του αλλοιώνουν τον χαρακτήρα. Και κάνει και ισχυρότατη αντίθεση που καθιστά αυτόν που φορά μαύρο παπούτσι, κάπως extravagant. Όχι με την καλή έννοια.
Η μέρα απαιτεί απαλά χρώματα, ήρεμους τόνους, πιο γήινες αποχρώσεις, οπότε κάπου εδώ εισέρχεται στην κουβέντα το δερμάτινο καφέ. Πιο casual από τις απαρχές της χρήσης του, πιο «ζεστό» χρώμα, οικείο, σαν το σεντόνι που βάζεις να σκεπαστείς τα βράδια του καλοκαιριού για να μην πουντιάσεις από το aircondition. Σε αντίθεση με το μαύρο, δεν επισκιάζει τα κοστούμια ή τα ρούχα που έχουν απαλούς τόνους. Αν δηλαδή φορέσεις κάτι σε ανοιχτό μπλε, σε απαλό κόκκινο ή σε σομόν, το μαύρο θα τα κάνει να μοιάζουν παράταιρα, ενώ το καφέ έχει την ικανότητα να τα «βυθίζει» στην αρμονία και την ισορροπία.
Ειδικά στον άντρα, ο σεβασμός προς στυλιστικούς κανόνες που εμφανίστηκαν πριν 100 ή 200 χρόνια, δίνει μια γοητεία, τους καθιστά μυστηριώδεις, ενδιαφέροντες για να τους ξεκλειδώσει μια γυναίκα.
Το μαύρο και το καφέ παπούτσι έχουν τις ώρες τους
Την ίδια στιγμή, αν επιλέξετε καφέ δερμάτινο το βράδυ, εκεί έχει χαθεί το παιχνίδι. Το ότι δίνετε την εντύπωση υποβιβασμού της επισημότητας μιας εκδήλωσης ή περίστασης, είναι το ένα κομμάτι. Υπάρχει και το πιο ας το πούμε πρακτικό, που είναι η δυσκολία να ταιριάξει το καφέ με ρούχα που είναι προορισμένα για βραδινές ώρες. Αν βάλετε, για παράδειγμα, ένα οποιοδήποτε σκούρο κοστούμι, το καφέ παπούτσι είναι αταίριαστο. Δεν πάει με σκούρους τόνους. Και με αυτές τις αποχρώσεις που μπορεί να πάει, θα σας κάνει να μοιάζετε με χαρακτήρα στο Peaky Blinders. Ωραίο κι αυτό, δε λέμε, αλλά οι Peaky Blinders ήταν ωραίοι στο φως του ήλιου στυλιστικά, περισσότερο από τις βραδινές ώρες.
Για να το πούμε πιο απλά, ένα καφέ δερμάτινο παπούτσι το βράδυ, διαταράσσει την αρμονία και στρέφει το βλέμμα στα πόδια σας, αντί για το συνολικό ένδυμα. Οκ, αν είναι να πάτε στο σπίτι του Ταραντίνο που έχει ποδολαγνεία, τότε εκεί σας επιτρέπουμε να βάλετε καφέ παπούτσι.
Συχνά, τέτοιοι κανόνες μοιάζουν με μια ανερμάτιστη εμμονή στον φορμαλισμό και μια παρελθοντολαγνεία, αλλά, κάπου κάπου, υπάρχει και μια λογική, μια βάση στη διαιώνισή τους. Στο κάτω κάτω της γραφής, δεν είναι σαν εκείνα τα ήθη κι έθιμα που είναι αναχρονιστικά και καταπιέζουν τους ανθρώπους. Είναι μια στυλιστική κουλτούρα που αναδεικνύει τον κλασικισμό, που αν την υιοθετήσεις, σου δίνει πόντους.
Ειδικά στον άντρα, ο σεβασμός προς στυλιστικούς κανόνες που εμφανίστηκαν πριν 100 ή 200 χρόνια, δίνει μια γοητεία, τους καθιστά μυστηριώδεις, ενδιαφέροντες για να τους ξεκλειδώσει μια γυναίκα. Μπορεί να φαίνεται υπερβολική μια τέτοια δήλωση, αλλά είναι μικρά πράγματα που πυροδοτούν την προσοχή, που μανιπιουλάρουν το μυαλό. Αν μπορεί να κάνει κάτι mindfuck σε μια γυναίκα σε επίπεδο στυλιστικό, είναι αυτό. Ένας άντρας που ψαχουλεύει το παρελθόν και το τιμά. Είναι ένα χνάρι φρονήματος σεβασμού, για να το πούμε εναργέστερα.
Όταν συνδέετε κάθε στάδιο της ημέρας, κάθε φάση της και φάση του φυσικού φωτός, με περιστάσεις και με ρούχα, είναι κι ένα ασφαλές μονοπάτι για να μην αγχώνεστε για τις επιλογές σας. Συνήθως, όταν ξεφεύγει κάποιος από τους κανόνες, ειδικά αν είναι «νεοσύλλεκτος» στους πειραματισμούς, αγχώνεται περισσότερο και σπαταλά χρόνο για να καταλήξει στο τι θα βάλει. Το να έχουμε ως βάση το κλασικό, μας επιτρέπει να πορευτούμε σε έναν σταδιακό πειραματισμό με ασφάλεια. Ελαχιστοποιείται η πιθανότητα για ένα faux pas.
Γι’ αυτό, με μαύρο δερμάτινο το βράδυ και καφέ το πρωί, θα είστε σίγουρα ασφαλείς. Με το ανάποδο, παίρνετε τα ρίσκα σας.
Διαβάστε ακόμη: Τιρολέζικο παπούτσι: Το πιο «άσχημο» μα αγαπημένο





