Επιτόκια, στασιμοπληθωρισμός και νέα «αινίγματα» από την Fed για την ΕΚΤ και την κα Λαγκάρντ
Η αλήθεια είναι ότι ο ήλιος δύει πάντα στην Δύση, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι τα νέα για το κόστος του χρήματος «ανατέλλουν» πάντα, επίσης από την Δύση.
Πριν ευχηθούμε Καλό Πάσχα και καλή ξεκούραση για το ερχόμενο τριήμερο της αργίας, ας ρίξουμε μία προσεκτική ματιά όχι τόσο στο έτσι κι αλλιώς αναμενόμενο της μηδενικής αλλαγής στα επιτόκια από την Fed, αλλά στην «αξιοπιστία» των όσων δόθηκαν ως εξήγηση γι’ αυτό.
Τι είπε λοιπόν ο κ. Πάουελ; Είπε κατ’ αρχήν ότι ο πληθωρισμός δεν πέφτει με τον ρυθμό και τον τρόπο που θα δικαιολογούσε την Fed να ορίσει το πότε θα μπορεί να μειώσει τα επιτόκια…
Με άλλα λόγια η μείωση των επιτοκίων κατά 4 έως και 6 φορές μέσα στο 2024 που η ίδια η Fed προέβλεπε, μετατίθεται για… κάποτε. Με την Fed να δηλώνει ότι δεν μπορεί να προσδιορίσει το πότε αυτό θα είναι.
Είπε ότι δεν βλέπει μπροστά προς το παρόν το ενδεχόμενο μιας αύξησης (!) των επιτοκίων.
Και είπε επίσης απαντώντας στο ερώτημα αν υπάρχει προοπτική στασιμοπληθωρισμού ότι δεν βλέπει ούτε την στασιμότητα, ούτε τον πληθωρισμό κάνοντας ένα λογοπαίγνιο με τα δύο συνθετικά της λέξης.
Με άλλα λόγια δεν είπε τίποτα για το οποίο μπορεί κανείς να κάνει μία ασφαλή πρόβλεψη για τους επόμενους 6 – 7 μήνες.
Τι έλεγαν στην Fed πριν από 5 – 6 μήνες; Έλεγαν, από τον περασμένο Δεκέμβρη, ότι έχει έρθει η ώρα για να αναστραφεί η νομισματική πολιτική και να αρχίσει η μείωση των επιτοκίων μέσα στο 2024, δημιουργώντας προσδοκίες συγκεκριμένα για 4 με 6 μειώσεις στην διάρκεια του έτους, ήτοι μειώσεις μιας με δύο μονάδων κάτω από τα τρέχοντα 5% – 5,5%.
Τί έλεγαν δύο χρόνια πριν από τον περασμένο Δεκέμβρη; Έλεγαν ότι ο πληθωρισμός που είχε εκδηλωθεί από τα μέσα του 2021 και μετά, είναι κάτι προσωρινό και δεν χρειάζεται να τρέξουν σε αυξήσεις επιτοκίων. Ένα χρόνο αργότερα «έτρεξαν» σε μία από τις μεγαλύτερες και ταχύτερες αυξήσεις επιτοκίων στην μεταπολεμική νομισματική ιστορία του Διεθνούς Νομισματικού Συστήματος.
Με άλλα λόγια τίποτα από όσα είχαν κατά καιρούς προβλεφθεί τα τελευταία τρία χρόνια της νομισματικής αναταραχής, δεν πήγε όπως είχε προβλεφθεί. Ποτέ η Fed δεν έκανε αυτό που είχε προαγγείλει ότι θα κάνει, όταν το είχε πει…
Με αυτά τα δεδομένα, το γεγονός ότι ο κ. Πάουελ το μόνο που επιβεβαίωσε την Πέμπτη ήταν ότι δεν πρόκειται να μειώσει τα επιτόκια στον ορατό ορίζοντα, θα μπορούσε να γεννήσει υποψίες και σκέψεις ότι κάτι διαφορετικό θα πρέπει να περιμένουμε να συμβεί τους επόμενους μήνες.
Διαφορετικό από αυτά που είπε ο κ. Πάουελ…
Ας είναι όμως.
Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι θα συμβεί αυτό που… δεν θα συμβεί, δηλαδή ότι η Fed δεν θα μειώσει (ή δεν θα αυξήσει) τα επιτόκια τους επόμενους μήνες, σημαίνει ότι το δολάριο και τα αμερικάνικα ομόλογα, θα συνεχίσουν να προσφέρουν στις διεθνείς χρηματαγορές αποδόσεις που κανένα άλλο νόμισμα ή ομόλογο των ανεπτυγμένων οικονομιών δεν μπορεί να προσφέρει.
Που πάει να πει ότι οι ροές κεφαλαίων προς τις ΗΠΑ με προέλευση από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα των χρηματαγορών θα συνεχίσουν να είναι ισχυρές και να υποχρεώνουν τις οικονομίες από τις οποίες αποσύρονται να αναζητούν απελπισμένα τρόπους αναχρηματοδότησής τους.
Ειδικά όταν πρόκειται για αναπτυσσόμενες οικονομίες, πέραν της Κίνας ή της Ρωσίας.
Που πάει να πει ότι δυσκολεύουν οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες της ΕΚΤ να προχωρήσει σε μειώσεις επιτοκίων, όπως έχει επίσης υποσχεθεί, όσο και αν πιέζουν γι’ αυτό οι οικονομίες της Ευρωζώνης.
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα γόρδιο δεσμό που η ΕΚΤ καλείται να λύσει χωρίς να έχει στα χέρια της τίποτα αποτελεσματικό για να τα καταφέρει, χωρίς να προκαλέσει νέες ζημιές στο εσωτερικό της Ευρωζώνης.
Αν προχωρήσει σε μείωση επιτοκίων ανοίγει τον δρόμο για περαιτέρω υποτίμηση του Ευρώ και αυξάνει τα περιθώρια ενίσχυσης του εισαγόμενου πληθωρισμού.
Κάπου εκεί αρχίζει να επανεμφανίζεται το φάντασμα του στασιμοπληθωρισμού για την Ευρωζώνη, που προς το παρόν τουλάχιστον, στις ΗΠΑ ο κ. Πάουελ «ξορκίζει» με την βοήθεια του εξωφρενικού δημοσιονομικού ελλείματος, που χρηματοδοτεί τους ρυθμούς ανάπτυξης των ΗΠΑ και τους κρατάει ζωντανούς εδώ και τέσσερα χρόνια.
Και τι θα συμβεί τον Νοέμβριο; Κανείς προς το παρόν ούτε στην έδρα της Fed, ούτε πολύ περισσότερο στην έδρα της ΕΚΤ, δεν τολμά να προβλέψει… Και ποιος θα μπορούσε να τους κατηγορήσει γι’ αυτό;
Προς το παρόν λοιπόν τα ξεχνάμε όλα αυτά και πάμε για ένα Καλό Πάσχα σε όλους ! Από τον Ιούνιο και με τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών στο αρχείο μας πλέον, ίσως αρχίσουμε να ξαναψάχνουμε τον ορίζοντα του 2024.
