Μια Ιταλία των 60s μέσα στο σπίτι σας

Ελάχιστα να ασχολείστε με το design και την εσωτερική διακόσμηση, θα έχετε σίγουρα ακούσει τους επαίνους για το ιταλικό craftsmanship, δηλαδή την ικανότητα των χειροτεχνών στην Ιταλία στα μέσα (αλλά και στη διάρκεια του μεσοπολέμου) του 20ου αιώνα να κατασκευάσουν μικρά και μεγάλα αντικείμενα/έπιπλα που έγιναν μέρος μιας ιστορίας για κάθε σπίτι (ας μην ξεχνάμε θρύλους όπως αυτό εδώ). Και όλοι μας αναζητούμε διαρκώς κομμάτια vintage από εκείνη την εποχή για να δώσουμε μια νοσταλγική μορφή ζωντάνιας στους χώρους μας και μπρουταλιστικά στοιχεία, ειδικά αν έχουμε να κάνουμε με σπίτια με έντονο το μαρμάρινο στοιχείο, με έντονο λευκό ή με ξύλινη επένδυση. Γι’ αυτό και τα έπιπλα που διαθέτει η Antiqua θα σας αναγκάσουν να τα εξερευνήσετε.

Αυτόν τον Οκτώβριο, η ANTIQUA παρουσιάζει μια νέα συλλογή από έπιπλα που επανερμηνεύει τη γοητεία των ιταλικών εσωτερικών χώρων της δεκαετίας του 1960 – μια εποχή που το design έγινε η ίδια η γλώσσα της σύγχρονης ζωής. Αυτά ήταν τα χρόνια της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης και της νεοαποκτηθείσας ευημερίας, όταν οι οικιακοί χώροι έγιναν τοπία των καθημερινών στιγμών των ανθρώπων με τις οικογένειές τους, είχαν όμως και τον χαρακτήρα ενός εργαστηρίου του στυλ: τα σκούρα ξύλα έκαναν αντίθεση με έντονα υφάσματα σε μοβ και κόκκινα χρώματα, δημιουργώντας εσωτερικούς χώρους που ήταν οικείοι και εκλεπτυσμένοι και απέπνεαν μια αίσθηση θεατρικότητας.

Δύο εντυπωσιακές επιδαπέδιες λάμπες σχεδιασμένες από τον Γκάε Αουλέντι το μακρινό 1968.

Μια εικόνα από Ιταλία

Μέσα σε αυτό το οικιακό τοπίο, η ANTIQUA συνδυάζει εμβληματικά κομμάτια της εποχής: τον καναπέ Naeko του Kazuhide Takahama για τον Gavina και ένα μεγάλο ξύλινο ντουλάπι με ραβδώσεις, την πολυθρόνα μοντέλο 839 του Ico Parisi για τον Cassina, ένα γλυπτό τραπέζι με γυάλινη επιφάνεια που αποδίδεται στον Melchiorre Bega, και το ζευγάρι επιδαπέδιων φωτιστικών Oracolo του Gae Aulenti – διαχρονικές εκφράσεις υλικού πλούτου και επίσημης κομψότητας.

Η εγκατάσταση εμπλουτίζεται από μια επιλογή σπάνιων και εκλεπτυσμένων αντικειμένων: τα ζωγραφισμένα centerpieces της Leonor Fini, με τις αινιγματικές μάσκες και τους κομψούς δράκους της, και ένα μεγάλο γυάλινο centerpiece του Pietro Chiesa. Σε αντίθεση με αυτή τη νοσταλγική κομψότητα, η σκηνή ζωντανεύει από τις παιχνιδιάρικες χειρονομίες του μεταμοντερνισμού: την ροζ πολυθρόνα/τραπέζι Zabro του Alessandro Mendini, το φωτιστικό Cuffia του Francesco Buzzi Ceriani και το φωτεινό κίτρινο φωτιστικό Hikary του 1976 του Ettore Sottsass, ένα φωτεινό γλυπτό που προαναγγέλλει τη ριζοσπαστική στροφή του ιταλικού design.

Ιταλικός κλασικισμός με έπιπλα και αντικείμενα διαχρονικής αξίας, όπως το ξύλινο σκρίνιο από τα 50s ή το βοηθητικό τραπέζι (δεξιά) του Άλβαρ Άαλτο από τη δεκαετία του ’30.

Αυτό το έργο είναι ταυτόχρονα ένα ταξίδι στη μνήμη και ένα όραμα για το τώρα: ένας επαναπροσδιορισμένος εσωτερικός χώρος κατοικίας που τιμά την ποιητική ενέργεια του ιστορικού design και τον διαχρονικό του συσχετισμό με το παρόν, με την εκάστοτε εποχή.

Διαβάστε ακόμη: Anglepoise, η λάμπα που ποζάρει όταν την κοιτάς

TAGS :

έπιπλα σχέδιο

x

Ακολουθήστε το Andro στο Facebook