Η γήρανση του δέρματος είναι κάτι που απασχολεί όλους. Θεραπείες κάθε είδους αναπτύσσονται, μελετώνται, εφαρμόζονται.
Πρόσφατα, επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Οσάκα έκαναν μια σημαντική ανακάλυψη στην κατανόηση της διαδικασίας της γήρανσης, ανακαλύπτοντας πώς μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη θα μπορούσε να σταματήσει και ακόμη και να αναστρέψει ορισμένες από τις επιπτώσεις της.
Για να φτάσουν σε αυτήν την ανακάλυψη, οι Ιάπωνες ερευνητές πραγματοποίησαν τη μελέτη τους χρησιμοποιώντας ινοβλάστες, κύτταρα που είναι υπεύθυνα για τη διατήρηση της ελαστικότητας και της ανθεκτικότητας του δέρματος.
Καθώς γερνούν, αυτά τα κύτταρα αυξάνονται σημαντικά σε μέγεθος, χάνουν την κινητικότητά τους και υφίστανται αλλαγές στην εσωτερική τους δομή.
Ενα είδος ινών, τα stress fiber απαραίτητες για τη διατήρηση του σχήματος και της σταθερότητας των κυττάρων, επηρεάζονται σημαντικά κατά τη γήρανση.
Προηγμένες τεχνικές
Για να κατανοήσουν αυτές τις αλλαγές, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν προηγμένες τεχνικές που τους επέτρεψαν να εξετάσουν λεπτομερώς τους νεαρούς και ηλικιωμένους ινοβλάστες. Μέσω αυτής της λεπτομερούς ανάλυσης, ανακάλυψαν ότι η πρωτεΐνη AP2A1 ήταν αυξημένη στα γηρασμένα κύτταρα, υποδεικνύοντας τον πιθανό κεντρικό ρόλο της στη γήρανση του δέρματος.
Με βάση αυτή την παρατήρηση, αποφάσισαν να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα και πραγματοποίησαν πειράματα για να επιβεβαιώσουν τον ρόλο της AP2A1. Χρησιμοποιώντας μια τεχνική γνωστή κατάφεραν να μειώσουν τα επίπεδα αυτής της πρωτεΐνης σε ηλικιωμένους ινοβλάστες. Παραδόξως, τα κύτταρα άρχισαν να αντιστρέφουν πολλαπλά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τη γήρανση: επέστρεψαν σε μικρότερο μέγεθος, άρχισαν να διαιρούνται ενεργά και αποκατέστησαν την ακεραιότητα των ινών και των εσωτερικών τους συνδέσεων. Αντίθετα, όταν αύξησαν τεχνητά την ποσότητα της AP2A1 στα νεαρά κύτταρα, άρχισαν να εμφανίζουν πρώιμα σημάδια γήρανσης, όπως αυξημένο μέγεθος και εμφάνιση συγκεκριμένων δεικτών.
Κυτταρική γήρανση
Αυτή η ανακάλυψη είναι ακόμη πιο σημαντική επειδή, μέχρι τώρα, αν και αναγνωριζόταν ότι η κυτταρική γήρανση περιλαμβάνει δομικές και λειτουργικές αλλαγές, οι υποκείμενοι μοριακοί μηχανισμοί δεν ήταν σαφώς κατανοητοί. Με αυτήν την έρευνα, η AP2A1 παρουσιάζεται ως κρίσιμος παράγοντας για τη γήρανση, ανοίγοντας νέες δυνατότητες για μελλοντικές θεραπείες.
Έτσι, οι συνέπειες αυτής της ανακάλυψης ξεπερνούν τα πεδία της δερματολογίας και των καλλυντικών, καθώς πολλοί κυτταρικοί μηχανισμοί γήρανσης είναι κοινοί σε διαφορετικά όργανα και ιστούς. Έτσι, αυτή η έρευνα θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει τη θεραπεία άλλων ασθενειών που σχετίζονται με τη γήρανση, όπως οι νευροεκφυλιστικές διαταραχές, ο διαβήτης τύπου 2 και ο καρκίνος. Με αυτόν τον τρόπο, τα σύνορα της ιατρικής επιστήμης θα μπορούσαν να διευρυνθούν.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
Διαβάστε επίσης
Το λαχανικό που περιέχει 3 φορές περισσότερη πρωτεΐνη από το αυγό
Άτμισμα: Τι προκαλεί στο δέρμα η εναλλακτική λύση καπνίσματος
